Na een plaag van grote plastic-etende rupsen is plastic zeldzaam. Een plasticmuseum is gebouwd tussen een bergdorp en een stad in het dal.
Dorpelingen zweren plastic af en leven nauw samen met de rupsen en motten. Kyran verzorgt een enorme rups en vangt een manshoge mot. Hij steelt plastic om hongerige rupsen te voeren. Voor hem is plastic onnatuurlijk.
Stedelingen leven met het laatste plastic en proberen hun bestaansniveau hoog te behouden. Om plastic te beschermen, doden Tess en haar vrienden zoveel mogelijk rupsen en motten, maar weggevreten isolatiemateriaal van elektrische bedrading leidt tot kortsluiting en brand. Voor Tess is plastic onontbeerlijk.
De confrontaties bij het plasticmuseum maken de geschiedenis van de vete duidelijk en brengen het tot een verrassend einde. Kan de wereld wel zonder plastic?
Wil je dit verhaal als boek zien?