In het tweede kwartaalblad van Oud Hoorn staat een artikel van Jaap Wiggers over drie generaties Doffer. Om de saga van het ijsimperium Doffer compleet te maken, horen we het verhaal te vertellen van Toon Dol, die de IJssalon van André Doffer overnam en er Snackbar IJssalon Dol van maakte.
Toon Dol praat veel en gemakkelijk met iedereen. In het verzorgingstehuis, waar hij tijdelijk logeerde, waardeerde iederen zijn verblijf, omdat hij leven in de brouwerij bracht. Dementie maakt het hem moeilijk om dingen te onthouden. Maar herinneringen van lang geleden zijn geen enkel probleem.
Hij was loopjongen bij de kleine winkelier Deen en bracht lopend of met de fiets boodschappen rond. Hij werkte als metselaar voor Tap in de Tweeboomlaan en bouwde met hulp van zijn ouders en vijftien broers en zussen een eigen huis in de Gravenstraat. En elke zondag, als het weer tenminste goed was, ging hij ijs venten in de ijskar van meneer Doffer met als standplaats de kruising van de Koepoortsweg en de Draafsingel en soms kriskras de hele stad door. En als het geen mooi weer was, parkeerde hij zijn ijskar in de namiddag voor de deur van zijn ouderlijk huis in de Drieboomlaan en trakteerde hij zijn moeder op een ijsje. Dat leidde ertoe dat hij binnen de kortste keren nog zeker twintig ijsjes verkocht, omdat de kamer vol zat met al zijn broers, zussen en hun aanhang.
Toon Dol in Doffer’s ijskar
Vanwege zijn goede relatie met André Doffer en omdat hij zijn werk als metselaar beu was, nam Toon het voorstel om de IJssalon over te nemen met beide handen aan. Op vrijdag 28 maart 1969 werd Doffer’s IJssalon heropend als Snackbar IJssalon Dol door André Doffer zelf.
A. Doffer heropent de ijssalon in 1969
Volgens de uitnodiging voor de heropening was het een genoegen de zaak, die gedurende drie generaties een begrip was geworden, voort te zetten. Ook in zijn openingstoespraak haalt meneer Doffer de drie generaties aan, die in Hoorn het ijs ingevoerd en bekend gemaakt hebben en ervoor zorgden dat het gewaardeerd werd door een grote klantenkring. “Wij hebben de romantiek van de dansende ijsbussen gekend”, schrijft Doffer. “Het is voor mijn vrouw en mij een grote vreugde de voortgang van het bedrijf juist in jullie handen te kunnen overgeven en we hopen dat jullie het tot nog grotere bloei zullen brengen”.
Toon Dol in de heropende ijssalon
De zaterdag na de heropening konden kinderen met een bon uit de krant een gratis ijsje halen.
Bon uit de krant voor gratis ijsje
De snackbar van Toon Dol en zijn vrouw Afra Dol-Schellevis was een succes. De zaak stond bij de mensen in de buurt beter bekend als ‘Dolletje’. Het werd bezocht vanwege de kwaliteit van het ijs, maar ook voor de kroketten uit eigen keuken. De ijssalon werd verschillende keren verbouwd. Een kleine kamer werd in de vorm van een koffiebarretje toegevoegd aan de winkelruimte en de garage voor de ijskar werd toegevoegd en omgebouwd tot bedrijfskeuken.
Toon Dol in de verbouwde snackbar
Behalve ijs en snacks werd er snoep en tabak verkocht. Een formule die ervoor zorgde dat Snackbar Dol een echte buurtwinkel werd. En Toon Dol praatte met al zijn klanten: “Het leukste van dit werk is contact met mensen. Ik heb veel vaste klanten. Iemand die zijn hond uitlaat, komt vaak gewoon even langs voor een praatje. Niet dan hij dan weggaat zonder iets de nuttigen, hoor! Maar een babbeltje met de mensen, dat vind ik interessant. (…) Ik verveel mij niet.”, zei hij in een interview met de krant.
In 1989, na 18 jaar in de zaak te hebben gewerkt, gaf Toon het stokje over en ging in de Johannes Poststraat wonen. André Doffer is in augustus 1991 overleden.
Ik loop met Toon Dol vanuit wat eens de standplaats van de ijskar was de Koepoortsweg op. “Weet je dat hier vroeger de winkel van Deen was?”, vraagt hij. “Hier heb ik nog gewerkt toen ik jong was”. Even verderop komen we langs de hekken van Lindendael. Wat vroeger een ziekenhuis was, is nu een groot verzorgingstehuis voor mensen met dementie. Toon staat hier op de wachtlijst. Aan de overkant van de weg is het woonhuis en houtwerkplaats van meneer Tap. Even verderop passeren we Snackbar de Koepoort. De nieuwe naam van de snackbar geeft weer enige betekenis aan de weg die ooit aan de Koepoort begon en in de weilanden eindigde. Verderop staan de statige huizen tot aan het de Proviciale Weg, waar de Koepoortsweg afgesloten is. Maar bij de kruising met de Johannes Poststraat slaan we rechtsaf. Voorlopig woont Toon Dol nog gewoon thuis…